Plastik sevgilim Şiiri - Nigar Yılmaz

dengesizsin. acı veriyor ve yok oluyorsun.
kalbim mani oluyor aklımın dans etmesine ve oynaşmasına şeylerle.
kalp beyin
hissettim bugün. vardı ve ağlıyordu hıçkırıklarla. ama seslere dönüşmedi
ben mi dönüştüm yoksa.
durgun suların kıyılarında oyalanıyorum.
bir taş sektirdim.
-bir, iki, üç, dört-
beşi göremedi, benim hayallerimse altıda kaldı.
yokluğunun var olmasına içim ürperiyor.
tersinir çalışıyor yaşamak ve zihin kıvrımlarım.
ya hiç olmasaydı, ya ebediyen kalsaydı.
ebediyet.
yokluğun dahil olduğu bu kavram bir karardı.
senin yokluğuna, ya da hepten varoluşuna.
kursağımda kalmış antika çakmak ve birkaç kitap.
gerçeğimi kaybettim.
seninle ve yalnız senlerle öpüştüm dün gece.
son durakta sızılar bekledim yokluğumuz anısına.
ve en güzel sözlerimi harcadım sana.