Plansız Hayat Şiiri - Çağrı Başaran

Aslında bakarsan,plansız yaşamalı insan,
Düşünüyorum da hani plansız görmeli bişeyleri,
Plansız anlamalı, yaşamalı, tanımalı,
O zaferi tüm planların tapacağı şekilde kazanmalı.
Ancak planlı şekilde kaybetmeli insan, planlı gülmeli, planlı ağlamalı,
Her şey bir hastalıkmış gibi bir varmış bir yokmuşa sığmalı.
Aksi takdirde bir bataklık oluyor bu hayat azizim.
Ne kadar güçlü olursan ne kadar hareket eder direnirsen,
O kadar çok batıyorsun o çamurun içine.
Zayıf olmalı biraz aslında,
Bilipte kabul edemeyecek kadar zayıf,
Görünce ölebilecek kadar zayıf,
Ölünce bitirebilecek kadarda akıllı bir aptal olmalı.
Her şeyin bittiği gün, kelimeler değerini kaybettiği zaman,
Duygular anlamını yitirdiği an,
İnanıpta yanıldığımız an değil mi azizim?
Biz azar azar yaşarken onlar bizim hak ettiğimizi çaldılar.
Neden kaybettik biz sen kabul edemesende söyleyeyim.
Fazla sevgi yüreği öldürür,
Fazlasını bilmek ruhu söndürürmüş.