Plansız Bütünlük Şiiri - Ferhat Çiğdem

Kayıp bir haddim kaldı,
Ellerim boş sözlerim yaşardı
Çevremde anlamsız bir sarmaşık
Bedenim içinde
Ayaklarım kaskatı
Solmuş sert bir kalıp

Bir ümidim vardı
Kendimden arda kalan
Üstümde pis bir havanın
Griye çalan sismik çirkin bir bulut

Anlatmak çok güç
Nerede başladı bu göç
İnsan olmak aslında var olmak için
Yok olmak anlamına çıkalı
Yaşamım pek bir gülünç

Ben plansız bir gezegenin kocaman hayalleriyim
Dsiplini yanıma alalı oldu bı hayli zaman
İnsanlardan uzak durali hatirima gelmeyen bir adam
Ben hiçsiz mutlu olan hüzün dolu bir adam
Merhaba...