Körsün be dostum
Görmesin
Duymasın
Her daim bilmezlikten gelirsin
Karanlık bir ruh hali dünyan
Ezilmeye mahkûm
Rezil olmaktan mutlu
Kul- köle olmaktan
İradesiz davranmaktan basiretli
Nereye sürüklenir oraya
Yok demeyi bilmeyen birisin
Öğrenmeyi istemesin
Hep hazır sunulmuş olandan yana...
emek denen olguda bihabersin
Nedir bu halin, ahvalin
Bilirim.
Dünya yıkılsa bile umursamasın
acıtır ruhumu vurdum duymazlığın en anlamsız anın
Ucu sana dokunduğunda
Bağırıp çağırırsın avaz avaz
Acınacak durumdasın tezahurun canlanır gözlerimde
Kir pas içinde
Söylemeye dilim varmasa bile
Piyon olmaktan memnunsun
Yaşayan bir ölü
Kokuşmuş
Çürümeye yüz tutan bir cesetsin
11.01.2009
van
Kayıt Tarihi : 12.1.2009 14:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kareler aynı belki ama, cüsseler farklı. bu dünyada.
ya öbür?
sevgiler..
TÜM YORUMLAR (2)