Dünyada da evrende de bir devinim var .
Bu devinimin sürmesi için insanlara biçilmiş bir rol var. Bende bu çarkta dönen bir dişliyim.
Bir gün öleceğim ve bedenim çürüyerek,
Benden sonraki dişlilerin enerjilerini sağlayacak.
Aslında hepimiz satranç tahtasında basit bir piyonuz.
Şah evrenin kendisi, veziri doğa iken, kendimizi şah görmek niye.?
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta