Piyes Şiiri - Ayşe Gül 4

Savruluyor oradan oraya bedenim
Ama ruhum hep aynı yere çakılı
Yıllar geçiyor ama ben hep aynı çocuk
O çocuk annesinin bir çift öpücüğüne muhtaç
Aşılmaz duvarlar örüyorum etrafıma
Her tuğlayla daha bir yalnızlaştığımı bile bile
Korkuyorum delicesine içimi biri görür diye
Herkes gibi maskeleri takmak daha doğru mu yoksa
Gece bitiyor , akabinde gündüz
Evet , şimdi perde açılıyor