Piyes Şiiri - Osman Bahadir Odabas

Ben seni tanıyorum sende beni
Ben senin gözlerinin mavisini
Sen benim bal tatlısı olduğumu
İkimizde biliyor ötekini

Öyle davranıyoruzda denebilir
Soyutluk haz veriyor
Somutlaşıp öldürmek istemiyoruz
Oyun keyifli şiir gibi

Bu da böyle bir sahne işte
Sonunu bildiğimiz
Ama izlemeye doyamadığımız
Film gibi tekrar tekrar

Çıkıyorsun karşıma türlü türlü simalarda
Ama ben ilk gün buldum seni
Nişangahımız kuvvetli
Gözlerimiz keskin

Titremez ellerim
İstersem bırakırım oku
Yada oynarım kurduğun oyunu
Iskalarım anlamazsın

Sen beklenmeyen zaman misafiri
Sanma ki bilmiyorum seni
Bir sürü piyon sürüyorsunda
Çıkamıyorsun bir adım ileri

Çeşit çeşit simalarda
Düzünelerce ok savurdumda
Sanma ki görmüyor gözler seni
Sen başlattın ben sürdürüyorum

Güzelde olmuyor deme şimdi
Bahar geldi ağacın yapraklandı
Sanma ki rüzgar savurmuyor
Kokun batıya esiyor

Burnum keskin
Severimde oynamasını
Elinde ne kadar taşın kaldı biliyorum
Piyon ile bal edeceğim seni

Sonu süpriz
Kimse bilmiyor ilerisini
Bende bilmiyorum
Ama değil seni

Akıl oyunları
İki artı iki etmiyor dört
Tutuluyor akıl
Ama kör değil

Çok farklı gözüksekte
Aslında ne kadar benzeşiyoruz
Sen seviyorsun oynamasını
Kaçmıyorum bende geri

Heyecanlı tarafı
İzlemedik daha önce bu filmi
Sonunun nereye bağlanacağını
Bilemiyor hiç kimse

Çok fazla film izlemekten
Kaptırmışsın kendini
Güzel tarafı vasat değil film
Sahneden alamıyorsun aklını

Filmin sonu hazin biterse üzülme
En iyi filmler kategorisinde yok fazla komedi
Duyguların en şiddetlisi
Değil mi sonunda batan gemi