Piyanist Şiiri - Yusuf Kazak

Koymuştum defterime resimlerini,
Hayat versin diye notalarıma,
Gülüşlerinin harmonisi.
Yaslamıştım hayalini duvarıma,
Kapılıp dudaklarının tınısına,
Çalardım piyanomu, oktavlarını arayıp
Perili sesinin…

Çıtlarken odunlar şöminemde,
Konuk olurdu bacamdan
Sesine imrenen rüzgarlar,
Havalanırdı taburem,
Maestro olurdun,
Konçertosuna ruhumun…

Beliriverirdin piyanomun ucunda,
Aşk akardı ince parmaklarımdan,
İcra ederken,
Sana bestelediğim sonatları.
Karışırdı şadan gözyaşlarım
Kadehteki aşk içkine,
Piyanomun tepesinde duran…

Sarmalarken ellerin tenimi,
Saçlarına dönüşürdü,
Okşadığım tuşları piyanomun.
Bitmez bilmezdi gece;
Düşler piyanisti olurdum,
Kayıp notalarını arayan…