Piyanist Şiiri - İsmet Ülker

Bir ayrılık şarkısı çalıp söylüyordu...
Hem çalıyor hem de ağlıyordu...
Besbelli ki aşk acısı çekiyordu...
Adeta şarkıyı yaşıyordu piyanist.

Şarkısında vefasız bir sevgiliyi anlatıyordu...
Gözlerinde yağmur gibi yaşlar süzülüyordu...
Şarkının finalinde taverna alkışlardan inliyordu...
Derdini notalara döküyordu piyanist.

Parmakları titriyordu, her nota içinden geliyordu,
Taverna sessiz, yalnızca piyano yankılanıyordu.
Dinleyenlerin gözlerinde kendi hüzünleri okunuyordu,
Ve yalnızlığını sadece notalarla paylaşıyordu.