Piyango Şiiri - Senem Erdem

gözlerimi kaçırdım
kafamdaki milyonlardan
sustu mantk kendini dinlendirirken
ne kadar mutluydu bir zamanlar bahar
sonbaharı karşılarken

bütün yaprakları döküldü umudun
aklını kaçırdı kendinden huzur
izbelerde kaçak göçek sivri dil
kaçırdım onuda
devrik hecelerden kelimelerden

hayatı sevmeyi kaçırdım ben
zengin zannettiler çaresizlikten
beş kuruşun belini kırıpta
anlatamadım kendime sefaletten