Bazen tüm bu aydınlıktan kaçıp gölgesine sığındığım kadın.
Bazen gülüşüyle hayat bulduğum küçük çocuk.
Bazen de kocaman yüreğiyle yaralarıma üfleyen kahraman.
Ve benim..
Hep içimde...
Bak yine düştü gökten utangaç yıldızlar...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta