Piştim Şiiri - Faruk Bakuri

Üç ondokuz miladı
Doğdum duydum saladı
Dediler tahşut mahlen
Zülfikar soy, bel adı

Orda vurdum ilk kaşa
baktım dünya temaşa
Dediler mektebe koş
O mektep kazım paşa

Orta okul gök meydan
halas var mı teyidan
sonra muallim mektep
bitti o haydan huydan

Bilad bitlis’miş meger
Dağları göge deger
altı ay kış mevladan
millet felege söger

memleket bayır yokuş
bahtı kış çare çıkış
bura yar olmez belki
izmir'de tutah tikiş

devlete olduk bir sap
dedi çok vermem kap kap
ancak benden bu kadar
yoksa tutmaz ki hesap

razı oldum he dedim
kader buymuş nededim
tam otuz sene hayret
elif dedim be dedim

oldum muallim hocam
ben her ekmege sacem
söyle gıra çekirge
men bele niye tacem

kitap yazdım satmedi
okuyan can yatmedi
dedim bir dükkan açem
maya haram tutmedi

bir çok dağ tepe aştım
gah şaştım gahi şiştim
kazandığım sayılı
ne damam var ne piştim-