Ateşimle pişmiş,bir ekmek gibiyim,
buyur gel,gönül soframa
Katığım da sen ol ki;
bir parçacık,sevgi aksın kursağıma
Bir zamanlar,ateşim yoktu;
kim,niye gelsin,boş soframa
Şimdi; ateş benim,pişmiş aşım sen,
varsın tütsün dumanım,keyifle yaslan ocağıma
Kayıt Tarihi : 16.3.2010 16:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!