Pişmeyen Et (kıssa) Şiiri - Mehmet Şahan

PİŞMEYEN ET (kıssa)

Harameyn’de Osmanlı dört yüzyıl hüküm sürmüş,
Kurduğu karakollar ne hizmetler götürmüş!

Kâbe yakınındaki Karakolun birinde,
İlginç bir olay olur sarsılırlar derinde!

Küçük bir karakolda ilginç ne olur dedim,
Dedem sakin olsa da anlatırken ürperdim!

Asırlar sonra ben de olayı anlatayım,
Ruhlarını yâd edip kulağın çınlatayım.

Karakol Komutanı askerine emreder:
“Erat için kasaptan biraz et al getir” der.

Emri alınca asker: “Emredersin” der, çıkar;
Yollarda eğleşmeden sanki sel olur akar!

Kasaba varır varmaz hemen eti tarttırır,
Paketin alı almaz kendin yola kaptırır!

Dönüşünde bakar ki Kâbe oldukça sakin:
“Tavaf yapsam ne olur? Zaten karakol yakın.

Böyle tenha zamanı başka zaman bulamam,
Komutandan habersiz istesem de kalamam!

Fırsatını bulmuşken tavafımı yapayım,
Hacc’ın kutsal ecrini sevabını kapayım!

Tavafım biter bitmez karakola giderim,
Tavaf için Kâbe’ye girdiğimi söylerim:”

Karakola gelince hemen gider aşçıya,
Etleri teslim eder tekmil verir başçıya!

Aşçıbaşı etleri itinayla temizler,
Askerse olanları merak içinde izler!

Doğradığı etleri kazanına doldurur,
Ateşi yakar ama ne pişer ne soldurur!

Ocağın ateşini oldukça korlasa da,
Rengi bile solmuyor ne kadar zorlasa da!

Dakikalar geçse de et hâlâ canlı gibi,
Zannedersin et değil sanki imanlı gibi!

Aşçıbaşı inanmaz komutanı çağırır,
O da bunu görünce ne kızar ne bağırır!

Olanların söz ile mizahı mümkün değil,
Gözlerle görülse de izahı mümkün değil!

Eti alan askere ne yaptığı sorulur,
Ette görülen durum ona göre yorulur!

“Komutanım, dönüşte kucağımda ki etle,
Kâbe’yi tavaf ettim; huşu ile dikkatle!

Geç kalmayayım diye başka yere sapmadım,
Bir kez tavaf dışında başka bir şey yapmadım!”

Komutan hayret eder olanlar mucize mi?
Etrafına anlatır hikmetteki gizemi:

“Bakınız! O Allah ki; cansızlığa bakmıyor,
Kâbe’yi tavaf etmiş, ateşinde yakmıyor!”

Pir-î Fâni der ki kul, Hakk’a yalın bakar mı?
Cansız eti yakmayan kulunu hiç yakar mı?

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNİ)
07.11.2022 – KİLİS