Pişmeli. Şiiri - Mehmet Şahan

PİŞMELİ

Maşuk için aşka kapılan gönül,
Aşığın özünde, korda pişmeli!
Sevda kapısında yapılan gönül,
Aşığın özünde, korda pişmeli!
Maşukun gözünde, zorda pişmeli!

Diline dolayıp anmadan önce,
Peşine dolanıp kanmadan önce!
Aleve kapılıp yanmadan önce,
Aşığın özünde, korda pişmeli!
Maşukun gözünde, narda pişmeli!

Bülbül figan edip zara düşünce,
Gönül bi-can olup nara düşünce!
Kalbi, nihan olan yara düşünce,
Aşığın özünde, korda pişmeli!
Maşukun gözünde, harda pişmeli!

Sevdalı kalpleri, bağı kaplayan;
Yanan gönülleri, ağı kaplayan!
Yalçın tepeleri, dağı kaplayan;
Aşığın özünde, korda pişmeli!
Maşukun gözünde, karda pişmeli!

Öyle onmalı ki aşkı gözünde,
Öyle anmalı ki meşki sözünde!
Öyle yanmalı ki sevda özünde,
Aşığın özünde, korda pişmeli!
Maşukun gözünde, arda pişmeli!

Pîr-i Fâni der ki, akmalı cana;
Yaratan aşkıyla bakmalı cana!
İnsanlık mührünü takmalı cana,
Aşığın özünde, korda pişmeli!
Maşukun gözünde, yarda pişmeli!

MEHMET ŞAHAN (PÎR-İ FÂNİ)
23.12.2018 – İSTANBUL