Pişmeli insan,
Her haliyle pişip kıvamına gelmeli,
Bazen acıyla,
Bazen hüzünle,
Bazen aşkla,
Bazen sevgiyle,
Bazen coşkuyla,
Bazen huzurla....
Her haliyle pişmeli insan,
Korkmadan, üşenmeden,kendi değişimini seyretmeli
Kendi dönüşümünü ibretle izlemeli.
Yoksa ham kalır, boş kalır,kuru kalır, tatsız kalır....
Kayıt Tarihi : 19.2.2017 16:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!