Pişmansın Şiiri - Nurettin Tan

Geceyle gündüzün ikindiden bu yana
Süren pazarlığını gece kazandı.
Simdi…
Başlıyor onun özlemini az da olsa hafifletene dek sürecek olan
Benim gündüzüm.
Gitme..!
Gözüm, yüzüm, her şeyim…

Bırakma beni buralarda
Ben senin yanında varım
Senle gitmedi yarım
Senle gitti her şeyim
Ben sensiz hiçbir şeyim…

Ne zaman başladın biriktirmeye
Bunca sustuğun kelimeleri
Sustun ve gitin..
Yoksun artık görünmüyorsun…

Seninle yürürken bile ürkek bu yürek
Simdi beni sevdiğini söylüyorsun giderek
Nasıl gidersin senin bensiz benimde sensiz yapamayacağımı bilerek

Seni görünce haramlar helal,
Dilim lal oluyordu…
Son baharda solmayı unutmuş çiçek gibiydim
Yalnızdım, üşüyordum…

Sesin geliyor şimdi.
Uzak bir yerden
Kaybolduğun yerden

Simdi sussan
Ve sana gerçek seni anlatsam
İnanamazsın
Olsun her ne kadar yalan olsan da
Ben seni tüm gerçekliğinle sevdim..

Gittiğinden beri zaman
Tüm zamanlara oranla daha da yaman

Şimdi kimse beni susturamayacak
Hiçbir kadın,
Hiçbir avuntu avutmayacak,
Sen tarafından abluka altına alınmış gönlümü.

Oysaki seninleyken bile çok gülmemiştim
Bütün gelenler gibi gidersin diye
Giderken de çok ağlamayayım diye
Çok gülmediğim halde
Neden bu kadar ağlıyorum
Bilmiyorum…

Buldun mu bulmak istediklerini gittiklerinde
Bir gün gelir ki kapının önünde bulursun kendini onlar istediğinde

Beni bırakırda nereye gidersin sen
Hadi gururunu yen
Yen de yeniden gel…

Sanıyor mu sun? Seni benim gibi seveceklerini
Sanıyorsan,
Yanılıyorsun demektir.
Aşk, sevgi sadece seni sevmektir..

Pişmansın…
Anlayabiliyorum pişmanlığını
Dudaklarından dökülen kelimelerden.

Mutlu değilsin oralarda, oysaki mutlu olmak istiyordun onlarla…
Gelmek ve bir daha gitmemek istiyorsun.
Pişmansın…
Değmedi gittiğine
Mutlu değilsin mutlu olmak istediklerinde…

Bende mutsuzum
Seninle ve sevginle mutlu olmak istiyordum oysaki…

Seviyordum ve hala seviyorum seni ben
Gözüm, kulağım, ruhum, bedenim her şeyim gibi…
Yani beni severim seni sevdiğim gibi
Zaten ben seninim
Neden sahibimi sevmeyeyim ki…

Onlarda seviyorlar mı seni? Ben gibi…
Kalplerinin ritmi değişmiyorsa yanlarındayken yarın olmamışken
Bırak gel,Boş ver onları,
Onlar yine bulur onları…
Ben bulamam seni
Ben sevemem başka birilerini
Ben meyil edemem başka aşklara
Razıyım senin hayrına da şerine de

Yalnızlığını kuruttum gittiğinden beri
Bir kuruyup tükenecek olan varsa bu o olsun diye
Sen olmayasın
Sen solmayasın diye…

Çoğu zaman gidenlerdi;
Gelenler.
Sen olma bundan sonra bana gelen
Çünkü giden de olma
Giden olmazsan gelende olmazsın öyle değil mi?

Gel..!
Gel ki,
Utandıralım ayrıyken ki geçmiş zamanları…
Övünsün senin ve benim biz olduğumuz şimdiki zamanlar
İmrensin senin ve benim biz olacağımız gelecek zamanlar…

Biz korkutalım bizi korkutacak şeyleri
Yalnızlığı mesala
Yada sensizliği
Veyahutta bensizliği

Susmayalım konuşacağımız kelimeleri…
Susalım “es” sürelerinde, birbirimize esmemek için

Sen ol ben olayım, bir olalım, biz olalım
Biz hep birlikte olalım olur mu?

Birbirimize bakalım bıktığımız zamanlarda hayattan
Kurumayalım, küflenmeyelim kaybolmayalım
Kaybolma, kaybolmayacağım…

Yaşam verelim birbirimize
Su gibi
Ya da toprak
Veya hava
Veyahut’ a güneş misali

Güller verelim birbirimize
Güldürmek için birbirimizi
Gülücükler kurutalım aşk, sevgi, ve mutluluk dolu kitapların arasında
Kim bilir?
Belki ihtiyacımız olur unutunca gülmeyi…

Birbirimizin tadını çıkaralım.
“Biz”in içindeki sen ve benin
Tam anlamıyla anlamına varmak için “bir” olalım
Bir olalım ki ayrılmaz bir parça olalım, ayrılmamak için

Bunların olacağına ve
Gelecekte geleceğine kıt kanaat de olsa kanaat ediyorum
Kanaat notun yüz üzerinden “yüz”ün yanına benim “yüz”üm