Pişmanlıklarım Şiiri - Yıldırım Doğmuş

PİŞMANLIKLARIM
İçim de kaldı hep pişmanlıklarım
Yalnızlık kuyusu mezarlıklarım
Belki gurur edip hiç söylemeyedim
Bir değil binlerce pişmanlıklarım

Keşkeler de saklı kırgınlıklarım
Çok geç geriye alamadıklarım
Biliyorum pek çoktur hatalarım
Bir değil binlerce pişmanlıklarım

İçime atılan birer dağ olur
Çözülmez meret hep kördüğüm olur
Dert körün taşı gibi gelir bulur
Bir değil binlerce pişmanlıklarım

Sevdi sevgisini boşa çıkardım
Geçip gitti başımı taşa çaldım
Yandı bağrım elim boynumda kaldım
Bir değil binlerce pişmanlıklarım

Zaman geçti elimden bir şey gelmez
Toprak götürdü o yar geri dönmez
Yandı ciğerim ben ölmeden sönmez
Bir değil binlerce pişmanlıklarım
Bir değil binlerce pişmanlıklarım
14/10/2020/YILDIRIM DOĞMUŞ...