Bugün benim için çok önemli bir gün. Hayatımda bir ilki daha yaşayacağım. Acı ve hüznün, sevgi ve heyecanla karıştığı bir gün bugün. Çünkü ilk kez ona seni seviyorum diyeceğim.
Güzel giysiler giyip, güzel kokular sürüp, güzel bir demet çiçekle ona gideceğim ve seni seviyorum diyeceğim. Ama o beni duyamayacak. Duysa bile cevap veremeyecek. Bu yüzden içimde geç kalmışlığın pişmanlığı ve dilimde ‘’keşke’’ ile başlayan cümleler var. Neden hep bugünü bekledim bilmiyorum. Ona neden daha önce seni seviyorum demedim bilmiyorum.
Belki de o da bugünü beklemiştir. Belki de şu anda mezarında yatıyor olmasa bana seni seviyorum diyecekti. Galiba ikimizde geç kaldık.
Hep daha sonraya ertelenen umutlar ve sevgiler şimdi bir ateş gibi karşıma çıkıyor. Hayatım duman altı oldu içimin yangınından. Pişmanlıklar ve ‘’keşke’’ ile başlayan cümleler artıyor. Ama bunların nafile olduğunu biliyor gönlüm ve asıl bu yüzden yanıyor içim...
Muhammed GacarKayıt Tarihi : 29.1.2007 01:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!