küstüm, takın kelepçeyi incecik bileklerime,
çakıldı kaşlar, halimden hırslandılar,
panik etmeyin, sakinim kendi halimde,
sadece kalemler tükendi, küs kaldım..
yoruldum, her harfin bitkin direnişiyle,
kalemlerden mürekkebler son damlayı akıttı,
yapraklar hıçkırarak öldü,
hasta oldu mısralar, hüznü böldü..
ayrılık sen ve ben kadar uzaklaştırdı,
medet umdum sızımdan, söndürsün bu yangını,
öldük her masalda biz, habibi.!
sevdik,karşılığı sevilir sandık bu sadıklık,
nasip tutmak mı bu ayrılığı,yoksa bu eğriliği..
hesaplar batırmaktı umut dolu gemileri,
arandıkça bulunacaktı oysa bu lütuflar,
programlandık gayrısına şaşıydık,
döküldü yağmurlar,gönüller yandı,
pişmanlıklar tazelendi..
Kayıt Tarihi : 6.12.2017 18:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
askerden anılar

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!