Pişmanlıklar Gecesi Şiiri - Enver Akçiçek

Bir gece yağmurla düşmüştü tüm hüzünler…

Keşke uzatsaydın ellerini yağmura
Öfkeyi tutsak eder gibi,
Sıksaydın damlaları avuçlarında.
Ya da salıverseydin elindeki kumruyu,
Saydam yağmurun şefkatine…

Ah! O pişmanlıklar gecesi yaşanmasaydı keşke.

Keşke uzatsaydın saçlarını yağmura
Geceyi yok sayar gibi,
Aydınlık öykülerle konuşsaydık o gece.
Günün doğuşu korkutmuştu ikimizi de.
Salıverseydin keşke boğduğun yarasayı,
Lanet mi getirdi ne!

Ah! O pişmanlıklar gecesi yaşanmasaydı keşke.

Keşke yağmurdan alabilseydik gözlerimizi
O zaman her şey başka olurdu belki
Islak ellerini tutar, saçlarını koklardım
Kuşları aradan çekerdik
Ve öfkeyi ve aydınlığı ve geceyi bölerdik
O zaman belki umutla bakabilirdik geleceğe

Ah! O pişmanlıklar gecesi yaşanmasaydı keşke.