bazen
yapışır yakana,
elini tutup atamazsın
omuzundan...
yoktur mecalin, yetmez gücün
ardısıra yol alır gidersin
sürüyerek ayaklarını...
tutar omzundan,
saçar üzerine bir ölü toprağı
ölüm kokar gömleğin...
bir Yağmur damlası beklersin
kurtulabilmek için esaretinden
pişmanlık denen illetin...
Kayıt Tarihi : 11.10.2012 12:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!