Kafam esti bende çıktım gurbete.
Kafa taktım milletteki servete.
Çıkmaz olaydım şu yavan gurbete.
Helal az iken çoğu olmuş çete.
Yolda verince ihtiyaç molası.
Canım çay istedi, güzel havası.
Çay, su, birde şu ihtiyaç parası.
Hepsi de bir oldu yürek yarası.
Sanki protokul yapmışlar gibi.
Çay, su, tuvaleti aynıymış gibi.
Böyle giderse gurbetlik zor gibi.
Hep bunlara param gidecek gibi.
Varınca bura metropol dediler.
Bir çaya bir milyon lira dediler.
Bir suya bir milyon lira dediler.
Gidince WC’ye ona da dediler.
Gitmeden bir yere, döndüm geriye.
Mecal kalmadı, artık ileriye.
Geri dönünce ayıp olur diye.
Akşama kadar gezdim, bilmem niye.
Gözünü seveyim dedim şehrimin.
En güzel evimdir, ah güzel evim.
Memleketimin gözünü seveyim.
Çay değil de; su, WC bedava deyim.
11.08.2006 /Adıyaman
Kerim BaydakKayıt Tarihi : 13.8.2006 14:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ama bu gerçek dostlar.. Yaşımız gençti bizde bir yaşadığımız şehrin dışına çıkalım dedik.... Dedik demesine de... yolculuk başlayınca... her molada WC paralı... çay astronomik fiyat... su zaten paralı... Bir mola, iki mola... neyse vardık gideceğimiz yere... Baktık anaaaa para kazanmadan, cepteki para çaya, wc ye suya gidecek.... En iyisi biz geri memleketimize dönelim buralar bize göre değil dedim... Çünkü o zamanlar çay değil ama güzel ve özel suyumuz,Wc lerimiz bedavaydı.. O gün bugündür mecbur kalmadıkca şehir dışına çıkmamaya özen gösteriyorum.
Maalesef metropollerde hayat pahalı. Neredeyse suludumuz havanın da parasını alacaklar. Buralarda yaşam pahalı dost...
Tebrik ederim, yüreğinize sağlık derim...
Sevgi ve saygı ile...
TÜM YORUMLAR (3)