Pişmanlık... Şiiri - Mehmet Arslan 3

Bu gece de sessizce,
ağlayacağım,
Yüreğimi acılarla,
dağlayacağım,
Bu geceyi sabaha,
bağlayacağım,
Bu ömrüm burada,
tükenip gitsin,
İstemeden konan,
bu oyun bitsin…

2
Yıllarca ne yaptımsa,
yıkıverdiler,
Gönlüme bu hasretleri,
yığıverdiler,
Sevgililer, sevdalarıyla,
yakıverdiler,
Anıları tarihin çöplüğüne,
atacağım,
İçimdeki o beni,
artık yaşatacağım…

3
Hep belirsizlikle geçti,
baharım kışım,
Her sevgili gözlerimden,
akıttı yaşım,
Hiç kurtulmadı beladan,
bu dertli başım,
Kaderle bu kez çok kötü,
takışacağım,
Sonsuzlukta öyle yorgun,
akışacağım…

4
O gülen gözleri hep,
seviyor sandım,
Yıllarca o gözlerin,
hapsinde kaldım,
Kahpe demişlerdi,
çok geç anladım,
Kaderi kısmeti artık,
itiverdim gitti,
Bu fani hayatın bendeki,
kredisi bitti…

5
Yaşadı sevdiğim,
fincanda fal ile,
Bağladı dilimi,
bir parmak bal ile,
Boyadı gözlerimi,
yalan ahu zar ile,
Gençliğim ömrümde,
boş yere bitti,
Benim dünyamda beni,
ahretten etti…

6
Ah gençliğim gerçeği,
anlayamadım,
Baki âleme iyi amel,
yollayamadım,
Karımı, yavrumu da,
kollayamadım,
Deli gönlün dalgaları,
artık duruldu,
Yazmaz oldu katip,
kalem kırıldı…

7
Yüzeriz şimdi,
pişmanlık denizinde,
Bin günah var,
hepimizin geçmişinde,
Pişeriz bıraksalar,
dünyanın ateşinde
Şeytanın ordusuna,
katma Allah’ım,
O sonsuz ateşlere,
atma Allah’ım…

Samsun-1988