Kederlenme deli gönül
Model oldun bir ömür
Unutma kulluk budur
Senin halin ölüme kadar kul olmaktır
Etrafındakiler seni bırakıp gitse de
Üzülmek kederlenmek yor sen de
Kulluk hakkiyle yerine gelmediğinde
Üzülmek parçalanmak işte ö zaman değmekte
İnsan akıl almaz bir varlık
Bir anda değişiyor nedir bu duyarlılık
Yapılan eksik kullukta var mı sende üzgünlük
Dünyalıklardan ayrılık var nedir bu bezginlik
Zamanla anlıyor insan
Üzüntü ve keder yersiz ve zahmet kar
Pişmanlığın zaman geçince bir işe yaramaz
Pişmanlık duymadan anlamalı pişman olacağını
Zalam zalam üstüne gelse de zulümler
Pişman olacağın işi yapma ey kıymettar
Ateşin yakacağını bile bile elini sokmak kadar
Pişman olacağın işi yapmamak var
13022007.1300 Ahmet Özcankaya
Kayıt Tarihi : 13.2.2007 15:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Özcankaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/13/pismanlik-84.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!