Pişmanlık Şiiri - Ahmet Beltekin

Unutmuş diyorlardı, her şeyi unutmuş,
Hakikaten unutmuş,
Son fotoğrafta, elinden tutmuş.
Önce kendi de inanamadı, fotoğrafı görünce,
Nasıl unuttuğunu düşünmeye başladı;
Yine başkalarını suçladı.
Sonra birdenbire,
Alıp eline fotoğrafı yırttı.
Unuttuğunu ispat edecekti;
Her ne kadar kalbinden söküp atamasa da,
Unuttum deyince, her şey bitecekti...
Ve herkes de inanacaktı unuttuğuna;
Ama gözlerindeki yaş olmasa...