Pişmanlık Şiiri - Serdar Erdemir

tam yedi yıl önce,
yine böyle bir akşam üstü;
Güneş batarken.
seni ağlayarak uğurlamıştım
ardından su dökerken,
sesin bile titremiyordu!
gözlerimin içine bakıp;
hoşçakal derken.

şimdi aradan yıllar geçti
benim döktüğüm gözyaşından
kat, kat fazla;
hıçkırarak gözyaşı döküp,
eski cesaretini yitirmiş!
gözlerin gözlerimden uzak,
bu kez sesin titriyor;
delicesine affet,
nolur affet beni derken.