Gözümden düşen damlalar
Yüreğime inmez oldu
Aklımda duran cümleler
Dillerimde dönmez oldu
Şükretmedim kazanırken
İpeklere bezenirken
Ben ateşe özenirken
Yandı yürek, sönmez oldu
Bu ne özlem, bu ne çile
Terkedildim takbih ile
Üç yaşında kızım bile
Omuzuma binmez oldu
Mümkün mü bu kalbi sökmek
Ve gözlerden neş'e dökmek
Bir lokma yediğim ekmek
İçerime sinmez oldu
Ayhan'ım dön, bir bak geri
Şimdi serde, veren seri
Yirmi iki yıldan beri
Yaralarım dinmez oldu
(istanbul-26.05.2005)
Ayhan Yavuz AçıkgözKayıt Tarihi : 26.5.2005 17:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!