Pişmanlık Şiiri - Güler Kahraman

Pişmanlık

Sevdim, gökyüzünü delercesine,
Yüreğimde bir ateş, hiç dinmeyen sesine.
Ama şimdi bir yük gibi, taşır oldum seni,
Pişmanlığın gölgesinde, soldu sevdanın rengi.

Gözlerinle kurduğum düşler, şimdi birer boş hayal,
Sözlerin kulağımda yankılanır, birer sitemle kal.
Sevgi dedikleri özgürlüktü belki,
Ama ben bağlanmışım, dikenli bir zincire.

Her kelimem boğazımda düğümlenir,
Sevgilim, pişmanım, seni sevdiğim için.
Ama yine de ruhum, kopamıyor senden,
Çelişkilerde kaybolmuş, bu deli gönlüm.

Belki de sevgi, sadece yürekten geçen,
Belki de biz, yanlış hikâyelerde tükenmişiz erken.
Şimdi pişmanlık olsa da yanımda oturan,
Bir zamanlar mutluluğumdu, hatırlatır her an.