İçimde beni ateşe iten birşeyler var, içime ateşi atan biri var.
Pişmanlık yapışmış paçalarima
Kirpiklerimde hüzünlü damlalar
Belki geçecek kapimdan
Yüreği elimde erimiş bedenler
Başsız,elleri boşlukta
Zeytin ağacına asılmış saçları
Tel tel yuvasıdır dokumacı kuşunun
Koca bir boşluktan bakacak
Renksiz donuk bir çift göz
Sırtında benim düşlerim
Ansızın kanatlanıp gidecek
İçimde tarifsiz bir yokluk
Yakacak için için kimse bilmeyecek
Öle öle yaşayacağım yokluğu
Tükenecek zaman kimse görmeyecek
Üsküdar Aralık 2024
Ensar Cevval
Kayıt Tarihi : 26.12.2024 22:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Demiş Ya Şair.. Şiir de için için yanıyor ve ne dediğini kimse bilmiyor
Madem ki kimse bilmeyecek , o halde niçin şiir yazıp insanların göreceği yerlere asarız şiirlerimizi
Elbette şair okuyucuya içindeki sırlardan ipucu verecek ki , okuyucu da o ipin ucunu tutabilsin
Şair bütün gücüyle anlatmak ve anlaşılmak isteyen bir insandır aslında . Ama hislerin anlatımı da dünyanın en zorlu işidir. Duygu işi zor iştir vesselam
TÜM YORUMLAR (2)