Pişmanlık Şiiri - Kadir Şahin Başkal

Buz tarlası mavi kehanet,
Donmuş tohumların ıslığı,
Kimine göre rahmet,
Üzerine ne örttüğüne bağlı
hayat...
Toprak mı?
Su mu?
Yoksa ışıtan ama ısıtmayan,
Ay ışığı mı?
Her şey şu an çok uzakta.
Vereceğin nefes kadar kesin,
Bir o kadar muallakta.
Yarından emin eksikler,
Dünde kalmak isteyen yaralılar,
Hafta sonu kaçaklar,
Hafta içi gizliler,
Her kıyamet sonrası aynı,
Son bir defa,
Son bir güneş daha...