Pişmanlık.. Şiiri - Adem Eminoğlu

Dilsiz acılar yaşamak düştü kaderimize
Ne isyan ettik
Ne bir dost bulduk kederimize

Ve kimseyi asla suçlamadık
Ama riyakar yüzleri de unutmadık

Ne zulmün rüzgârın da savrulduk
Nede fırtınasında dalımızı kırdırdık

Pişmanlık duyduğumuz oldu ne çok

İnandığımız davalarda
İnançsız insanlarla yol yürümek gibi

Artık ne gidilecek bir yol
Ne ulaşılacak bir menzil
Nede anlaşılacak bir dil

Bütün yollar kapalı
Kapılar demir sürgülü
Tıpkı zihinlerimiz gibi

Ruhumun yaraları...
Ölünce zeval bulur artık..