Pişmanlık

Uykusuz gecelerin karası zaptediyor varlığımı
o an kalbimin en ince damarından vuruyor hayat
ne doğan güneş ısıtıyor üşüyen anılarımı
ne de kaçıp saklandığım duvar kenarları
Şehrin tenhalarında kaybettim yolumu,
Çaresizim..
Yüreğim yaralı bir kuş
bedenim soğuk, buz gibi
bölük pörçük her yanım
Gökyüzü bile eskisi gibi değil
Yıldızlar parıldamıyor,
ay küsmüş sanki
bense her geçen gecenin ardında
yağmuru bekliyorum..
Keşke Diyorum keşke
Bende yapabilseydim
Bende Yüreğime perde çekip,
unutabilseydim geçmişi..
Ey ömrüm.!
Yeter artık
azad et incitme beni..