Pişmanlık Şiiri - Emir Can Kaçar

İçimdeki her zerre titrerken bunu görmemek ne ayıp
Sadece görmek istediklerini görmek nasıl bir kaçış?
Ruhum açık denizlerde kayboldu tek yön mehtaba açılan gözlerin
Duvarlar örmüş sınırlar belirliyorsun çok acı
Ne bende bu duvarları aşacak güç var ne sende yıkabilecek cesaret
Öyle bir niyetinde yok zaten en iyisi durayım
Bu ruh zincirlerle durmaya alışık

İsterdim ki o mesaji hiç atmayım
Seni sadece bir öğretmen olarak göreyim
Durduramadım kendimi pişmanım
Zamanı geriye saramıyoruz en iyisi susayım
Dudaklarım kapansada ruhum susmuyor
Ben bu durumdan nasıl kurtulayım?