Pişmanlık Şiiri - Halis Karadeniz 2

Kardeşim dedim, demez olaydım,
Aşık olacağımı bilemezdim ki.
Kör olsaydım da, görmez olaydım,
O zaman seni, sevemezdim ki.
Bu mısralar sana ait se,
Ne demekti bu?
Beni sevdiğini gizledin,
Hep bana,
Mavi gözlü öğretmenim derdin.
Nasıl gizli kaldı bu, senelerce?
Fark edemedim,
Abtalmıydım sence?
Ben kardeşim der dururdum,
Ders çalıştırırken,
Her hatanda kibarca vururdum.
Seneler sonra,
Dile kolay on sene sonra
Bir tanıdığınla karşılaştım
Ondan duydum, bana aşık olduğunu,
Bir tuhaf oldum,
Yıkıldım.
Keşke söyleseydin
Uyandırsaydın beni.
Ben dersten başka bir şey düşünmeyen,
İnek Şabanın biriydim
Sen evlendin bir başkasıyla,
Ben bir başkasıyla.
Mutluyum elhamdülillah.
Kaybettik birbirimizi.
Mutlu olduğunu öğrendim ya,
Bu beni teselli etti.
Ama, hepsi kaldı geçmişte.
Suçlu ararsan,
O aptal,
O benim işte.

05.03.1983
Ludwigshafen