Pişmanlık Şiiri - Nurcan Akgül

Pişmanlık
Kökleri ciğerlerimi delen pişmanlık
Nefes aldığımda içime dolan küf kokusu
Bomboş odalar içinde bedenim çırılçıplak
Yalınayak
Mazi elime verilmiş bozuk bir oyuncak
Göçüp gidin tüm mutluluklarım
Bugün çok pişmanım
Zencefil kokulu dostlarım
Siz de beni yalnız bırakın
Bak batıyor güneş çoktan
Artık kamaşmayacak gözlerim aydınlıktan
Zaten uykuya hasret gözlerim
Ah bir kapansa da dalsam hulyalara
Koşsam uçsuz bucaksız diyarlara
Ne gam ne keder dert tasa
Uçursam elimdeki bir balon olsa da
Ağlasam ağlasam
Yok olsam kurusam
Buhar olsam karışsam buluta
Yeryüzü boş hava ne hoş