Dönüp dolaşıp geldim yine ben meğer yokmuş gidecek yerim ne kurtulmak mümkün ne unutmak bedeni özgür ruhu tutsak .
Al neylersen eyle beni mecalim yok benim dert oğlum oldu keder de kızım sensiz her gönülde yalnız evlatlığım .
Sar sarmala doyur acıktım sensiz kimseler sen olmadı olamadı ya saçın benzemedi ya yüzün yada bal rengi gözlerin.
Hasretin oksayanus gibi o kadar büyük o kadar derin yüzme bilmeyen denizci benim.
Bak pişman oldum perişan halim önce ben haindim şimdi sen zalim.
Tut ne olur ellerimi bırakma içimdeki çocuğu affet kandi sekerlere renk renk oysa gerçek aşkta yoktu ahenk .
Ömer Toprak 3
Kayıt Tarihi : 29.3.2020 02:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Toprak 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/03/29/pismanlik-285.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!