....ve çöker yüreğe
bir garip yalnızlık sancısı,
Gözlerine batar diken gibi
bencillik duraklarının öfkesi,
Gün kararır
kuruyup kalır dalında
açılmadan yeni güne umutların...
Bitkin bir ruhun yaşlı gözleriyle
bakarsın tartının kefelerine
bindirir yere hep kaybedişlerin,
Nefessiz balıksındır artık
yol kenarı kumlarda çırpınan,
Çürümüş meyve artıkları
yoksul semtlerin sokaklarında,
"Yeniden" dersin içli bir ağıtla
"bir kerecik yine şans gülse cana"
asla kırılmazdı artık kanatların...
14/9/2015
Mehmed SarıKayıt Tarihi : 29.9.2015 15:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmed Sarı](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/09/29/pismanlik-235.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!