El ele tuttun gezdin dolaştın
Öncelik güzel, neden pişmanlık!
Bilmiyorum kalbim, niçin bulaştın?
Bir anlık sevgi, sonun pişmanlık!
Bakmıyor musun gençlik yaşına,
Kendini yaşa değmesin eller.
Nefsini koru, güven aşına
Gönül destanın söylesin diller.
Son pişmanlığın boyun bükmektir
Dünyalık sevda seninle kalmaz.
Kâbus yaşarsın sonun küsmektir,
Sevmeyen olur, yanına almaz!
Kendini düşün kurulu saat
Ömür bir sevgi, katlanın naza
Aklını kullan, bulunmaz hayat,
Neler olacak bahara yaza?
Nazır’ım vurmaz ayaz, kırağı
Sonsuz macera toyundan eder.
Sevda oyunun sonsuz durağı,
Bitirir aşkı, soyundan eder.
Kayıt Tarihi : 9.3.2014 12:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her yaşanmışlık farklı bir renktir ömürde.
Güne düşen bu güzel şiirinizi tebrik ediyorum Nazır Hocam.
Saygı ve hürmetlerimle...
2014 model, yepyeni bir şiir.
.
Öncelikle ‘GÜNÜN ŞİİRİ’ olarak seçilmiş olmasından dolayı değerli üstadı gönülden kutluyorum.
.
‘SEÇİCİ KURUL’a da gönülden teşekkürler.
.
Aşk gibi, sevda gibi, ayrılık gibi, hasret gibi, hüzün gibi ve tabii olarak vatan, millet, bayrak; anne, baba, kardeş; toprak, inanç, din gibi pek çok konuda şiirler yazılır, nasihatlere yer verilir, gönül sesi kendiliğinden dilin sesi oluverir.
Sanırım ‘pişmanlık’ da bu konular içinde öncelikle yer bulacak mevzulardan biri.
Tıpkı bu şiirde dile geldiği, getirildiği gibi.
.
Gençlik mi diyelim, ilk aşk mı?
El ele tutuşmanın heyecanını yaşamadan sevdanın ne olduğu tecrübe edilir mi?
Kaldı ki, el ele tutuşmanın yaşı hiç olmuyormuş. Sevenin duygularının sevdiğine akış yolu eller…
Karşılıklı heyecanlanmanın, kenetlenmenin adeta pirizi gibi parmaklar…
‘Önce güzellik, sonra pişmanlık’ mı bunun adı?
Bence insan olmanın, yakınlık hissetmenin, ilk defa karşı cinsle tanışmanın, paylaşmanın, dokunmanın, heyecanın ve helecanın, sarılmanın, okşamanın, koklamanın, sıcaklık hissetmenin ilk tecrübesi.
Unutulmaz anların deneyimi.
Hafızaların derinlerine sevgi kalemiyle yazılan ilk kalıcı ve ölümsüz yazılar.
.
Unutulmamış da zaten.
Belki de sevdanın yalınlığı, azizliği, güzelliği böyle. Geleceğe daha sağlam adım atabilmek için hayata yönlendiren sevmelerdir bunlar.
İlk aşka, gayri ciddi demek hiç de kolay değil.
İlk ve son aşkı yaşayan nice mutlu insan görmek mümkün.
Bir ömür boyu birbirlerini içten seven, ilk günün heyecanın yaşayanlar mutlaka vardır.
Ayran gönüllüler de olacak….
Lâkin her ilk aşk, mutlaka ne son bulacak, ne de evlilikle noktalanacak diye şartlı bir sevme şekli olamaz.
Pişmanlıklar da hayatın olmazsa olmazlarından.
Tecrübe etmeden, affınıza sığınarak, kazık yemeden gerçek hayatı, insanların gerçek yüzünü görmek de hiç kolay değil.
Tanımadan, gerçekten ruh ve ten uyumu olmadığını görmeden, anlamadan yapılan evliliklerin ‘keşkelerle, pişmanlıklarla’ dolu bir hayata dönüşeceği de unutulmamalı.
.
Sevda her zaman her yerde yeşerebilir.
Çiçek açtığında görecek göz, aşk koktuğunda hissedecek gönül var ise, yağmur sonrası toprak kokusu gibi insanın ruhuna işler zaten.
Soy da devam eder, sop da…
.
Dilerim, herkes aradığı sevdayı en başta bulur.
Bilirim ki, ruhu ve teni uyuşanların sevdaları ölümsüz olur.
Meyveleri de enfes...
..
Keşkeler, pişmanlıklar meyvelerinin acımtırak olma, ağız burma, diş kamaştırma, nahoş tat bırakma ihtimali de.
…
Hayat…
Kader…
Geleceğimizi bilseydik belki de yaşamaktan vazgeçerdik.
Sürprizler insanı hayata bağlar, canlı kılar. Tıpkı acıların, pişmanlıkların, tecrübelerin güçlü kuvvetli kıldığı gibi.
.
Sevgi ve saygıyla…
Hikmet Çiftçi
05 Haziran 2018.
TÜM YORUMLAR (27)