dünyanın umrunda mıyız,
peki sevdiğimizin,
biz, içimizde biriktirdiklerimizle öleceğiz,
halen anlamıyorlar bizi,
pişmanlık geldiğinde anlar mı.?
keşke der mi içinden..
bunu hiç bilemeyiz..
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta