Pişmanlık Şiiri - Haluk Tatver

Yaşadığımız sürece başımıza gelmeyen kalmayacak
Bilemeyeceğiz hiç, ne zaman ne olacak
Belki şimdi, belki biraz sonra mutluluktan uçacak
Belki şimdi, belki biraz sonra kalbimiz duracak.

Birileri, konu, komşu ne der diye ertelersen içindekileri
Belki hiç fırsatın olmayacak giden gelmezse geri
Denemeden pişman olmak için biraz korku yeter
Oysa denemek için akıl ister, yürek ister, cesaret ister

Sevmek öyle bir şey ki, yandığını sanacaksın
Korkup kaçarsan bil ki kül olacaksın
Seveceksen eğer cesaretle yüreğini koyacaksın
Aklını başına alıp sevgine sahip çıkacaksın

Tarih boyunca ne aşk destanları yazılmış
Hepsinin hikayeleri ne kadar da acıklıymış
Tahir ile Zühreler, Ferhat ile Şirin’ler
Karşılarına çıkan dağları delip geçmişler

Böyle aşklar yaşanmıyor artık saman alevi gibi
Sadece filmlerde romanlarda seviyorlar birbirlerini
Bir gün biriyle bir gün başkasıyla el ele
Sorsan diyecek pişman olmamak için deniyorum işte

Şu garip haluk ne dedi sen ne yaptın
Denemekle ahlaksızlığı karıştırdın
Bumuydu bütün anladığın bu şiirden
Yaşayacaksın ama sevmeden, sevilmeden