Kaç kere yıkılıp kaldım yerimde,
Hatamın sonrası bedeli kaldı.
Bir sabah uyanıp, yosun gözlere
Yalnızca bakmanın hayâli kaldı.
Diyemem ki sana 'dön yüreğime'.
Bilirim ki sevda, hakedenlere.
Yine de kimseyi alma gönlüne;
Orada bir aşkın katili kaldı.
Dünyamı karartan yine ben oldum,
Bir kırık dal gibi çâresiz kaldım,
Öldürür kalbimi dert yudum yudum.
Bende pişmanlığın son hali kaldı.
Kayıt Tarihi : 27.3.2008 16:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Ali Tortum](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/27/pismanlik-115.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!