En ağır dilimle konuşuyorum sana ey yar
Pişmanlığımı haykırıyorum yüzüne
Senden geri kalanı akıtıyorum kalbime
En kalın kalemimle Çiziyorum altını,
Yazdıklarımın
Sana layıkıyla olamadım yar!
Görsün en deli leyla halimi
Bırakır mecnununu
El acar yaradana!
Şükreder haline!
En kirli halimle dikiliyorum karşına ey yar
Elim yakanda vicdan-ı azab yüklüyorum
İnci tanesi kalbine
Son yüzsüzlüğümle
Af diliycek kadarım karşında
Bu kirli avuçlarımda eskiyen aşk
Herşeye rağmen,
Berrak kalmış duygularıma
Yenik düşüyor!
En zavallı benliğimle Huzurundayım ey yar
Muhtaç ve sefilim iki lafına
Hiç olmadığım kadar açım şimdi aşkına!
Kayıt Tarihi : 26.12.2011 23:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kadir Akgün](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/26/pismanligin-aynasi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!