Önceki pişmanlığım beni yaralıyordu, şimdiki pişmanlığım ise beni öldürüyor.
Çoğu kez, kendimi onun isteklerine boyun eğmiş buluyorum. Hiçbir tövbe, hiçbir perhiz onunla baş edemiyor, ona karşı koyamıyordu. Her seferinde pişman oluyordum. Pişmanlıklarım yaydan çıkmış bir oktu.
İlk pişmanlığımın sonu yoktu; tahtırevanın bir ucunda acı duyan, diğer ucunda zevk alan arzularım vardı.
İkinci pişmanlığımın tahmini zordu. Öylesine geniş bir alana yayılmıştı ki; onu, arzuların tatmini ortaya çıkarıyor, başlangıçtaki konumuna ulaştıkça sona erdiriyordu. Bu girdap içinde savrulup duruyordum.
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta