Yolun düştüğünde gönül semtime,
Pişmanlıklarını alıp geleceksin.
Geldiğinde gülümün kuruduğunu göreceksin,
Unutulmanın hazin sonuyla üzülüp,
Bana pişmanlıklarını sunacaksın,
Ben de geç kalmış bu itirafı kabul edeceğim.
Merak edip soracaksın:
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta