Dualarındaydık, kollarındaydık, ümitlerindeydik
Gecelerinde, bazen uykularının orta yerinde
Gerçekte senden bir parçaydık, kalbindeydik
Şimdi uzaklardayız be anne, vuslat ateşinde...
Anne beni duyduğunu, hissettiğini biliyorum
Seziyorum takatinin kalmadığını artık
Acılarıma ortak olarak uyuyamadığını geceleri
Canına tak ettğini, yavrularında uzakta
Anne çok özledim seni çook,
Kimse senin gibi bakmıyor yüzüme
Kimse anlayamıyor senin gibi dertlerimi
Hiç kimse veremiyor senin içten sevgini
Yalancı suratlar, maskeli yüzler etrafımda
Hepsi pervane olmuş dönüyor başımda
Ama anne çok sıkıldım bu yalancı oyundan
Göster yüzünü ki, kurtulayım bu acıdan
Anne sana çok ihtiyacım var artık
Göbek bağımı keşke hiç kesmeselerdi diyorum
Keşke diyorum hiç ayırmasalardı beni senden
Sarsaydın beni o sımsıcak kollarınla gün gece
Anne, biliyorum bana kırgın olduğunu
Sen öpmek isterdinde beni herzaman
Ben geri çevirirdim sen şefkat madenini
Pişmanım, öp beni anne, ayırma yanından ne olur..
Ben hala kıymetini anladığımı sanmıyorum
Sana sevgimi anlatabileciğim ise hikaye
Aslında bir sen varsın benim içimde
Birde ben varım senin o nazenin kalbinde...
Kayıt Tarihi : 12.5.2006 15:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)