Öyle melül mahzun boynunu büküp
Af et çok pişmanım demek yetmiyor
Seven yüreğimi yerimden söküp
Af et çok pişmanım demek yetmiyor
Kaybolan yılları veremezsin ki
Mutluluk ağını öremezsin ki
Öfkemi içimden sökemezsin ki
Af et çok pişmanım demek yemiyor
Anılar yetersiz avunmak için
Mazeretin nedir savunmak için
Vefakar olarak anılmak için
Af et çok pişmanım demek yetmiyor
Yeni düşmanınım eski sırdaşın
Yumuşatmaz hüzün dolu bakışın
Mana taşımıyor artık göz yaşın
Af et çok pişmanım demek yetmiyor
Gücün varsa gençliğimi getir gel
Çektiğim o acıları süpür gel
Yinede bir şeyler bulunur engel
Af et çok pişmanım demek yetmiyor
Kayıt Tarihi : 4.5.2008 00:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir sırça köşk gibidir gönül, kırılınca dağılır, tekrar yapışmaz ki...
Güzeldi şiir,
gönülden kutluyorum,
sevgimle, saygımla,
Ünal Beşkese
Gerçekten yetmiyor sayın şair...
'Kırma dostun gönlünü / onaracak ustası yok' demiş ya şair.... Bak ki gönül kırılmasın!... Ardından söylenen hiçbir söz, dilenen hiçbir özür o giden duyguları geri getirmiyor... Şiirinizi çok içselleştirerek ve etkilenerek okudum...Kutluyorum....Yüreğinize, kaleminize sağlık... Saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (10)