Pişmanım Şiiri - Sabiha Özbe

Geçmişi düşündüm, içimden yandım
Bazı konuşmamdan şimdi utandım
Dünya ki bir kader evi anladım
Nasuhu tevbeyle avfdır muradım

Yazık oldu boşa geçen ömrüme
Tartılınca çıkar amel önüme
Hep aldattın nefsim, boşa öğünme
Çok pişmanım, bunu söylen Anneme

Her gün ahireti düşünür oldum
Ayetlerden azab çetindir duydum
Al vele nimetin yedim ve doydum
Korkuyorum Rabbim sensin umudum

Bitmez bu dünyanın çilesi derdi
Kuran’a uyanlar murada erdi
Rasulullah bize sohbeti verdi
Cehennem üstüne sırat gerildi

Bırak kin nefredi gel helallık al
Mahşerde bekleyiş yürekler dağlar
Güneş nara olur beyinler kaynar
Beklemek yaş biter gözler kan ağlar.