Pişmanım Şiiri - Hüseyin Türkmen

Saçlarına dokunmuştur belki diye rüzgarda kokunu arıyorum!
Dönüyor mu diye yıldızlara, aya, güneşe soruyorum!
Köşe başından çıkıverecekmişsin gibi geliyor birden!
Nedense çıkmıyorsun işte, dönmüyorsun,
dönmeyeceksin de asla biliyorum.

Ne kadar değerliymişsin benim için bilemezsin!
Nasılda alışmışım gül kokuna.
Sesinle şenleniyormuş meğerse ruhum,
Kabir sessizliği çöktü senden sonra birden odama.

Yıldırımlar yağıyor şimdi yüreğime
Ateş gibi yakıyor gözyaşlarım yanaklarımı
Dikenli tellerde parçalanıyor bedenim
Gittin gideli acılar içinde kıvranıyorum.

Pişmanım giderken dur demediğime
Pişmanım önünde diz çöküp af dilemediğime
Mutlu edemedim, faydası yok artık sözlerin biliyorum,
Acılarım dinmese de ömür boyu, sen çok mutlu ol diliyorum.