Pişmani kadayıf teli Şiiri - Hüseyin Dem ...

Pişmani kadayıf teli
Yutup giden kimseler var
Sevdiği dost sıcak eli
Tutup giden kimseler var

Baksan Hun Türk Oğuz'unda
Var yiğit var yağızın da
Cigarası ağızında
Tütüp giden kimseler var

Hep kafayı takıyorsun
Sen kendini yakıyorsun
Caddelere bakıyorsun
Bu tip giden kimseler var

Sık suyu çevir şaraba
Parya öz yurdu maraba
Bir ucundan el araba
İtip giden kimseler var

Çalışır kör nefsi yenip
Az çorba uğru büken ip
Sonra bir vakit tükenip
Bitip giden kimseler var

Bir leğen ver bir de mandal
Hayat gaddar hayat Vandal
Sanki kayık sanki sandal
Batıp giden kimseler var

Hayrı yok ölü dirin'e
Benzer cerahat irin'e
Ortalığı birbirine
Katıp giden kimseler var

Çok insanı bu dünya sal
Sanıyor zorbalık yasal
Bir kadın gözü kimyasal
Atıp giden kimseler var

Merhem olmuyor yaraya
Ak deyip siyah karaya
İnsanlığı beş paraya
Satıp giden kimseler var

Çok hafif eşin malsa da
Boşa gitsin dört celsede
Gece bekçisi kalsa da
Yatıp giden kimseler var

Destan yazıp durak essiz
Ayak çıplak başı fessiz
Gözden uzak yere sessiz
Yitip giden kimseler var..